×
اطلاعات بیشتر باشه، مرسی برای ارائه بهترین تجربه کاربری به شما، ما از کوکی ها استفاده میکنیم

gegli

دلم گرم خداوند است

کاش

× افسانه زندگی..... مادرم برایم افسانه می گفت... پر از شیدایی زمانه ؛لبریز از افسونگری جانانه ومن غافل از گذر عمر؛ در كنار جویبار زمانه؛ تنها سراپا گوش بودم. روزگار همچنان می نوشت و من شدم افسانه... من در خیال خود ان رود خروشان بودم وجوانیم سنگهای صیغلی خفته در بستر روزگار. اما من تنها افسانه ای از ان روزها و رودها بودم... با خاطراتی خیس كه دیگر با چشم جان هم خوانده نمی شدند. من همان روزها هم افسانه ای كهنه بودم كه بارها و بارها در گذشته های دور نوشته و فراموش شده بودم و غافل در تكراری جدید ؛از بوی ماندگی ان؛ سرمست می شدم و خیره در چشمان معصوم كودكم برایش افسانه می گفتم: افسانه ی قدیمی زندگی را...
×

آدرس وبلاگ من

forouzan66.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/forouzan66

hamed abbasian

شعر من.... مثل هر شب اندکی تاخیر کرد/بغض من را در گلویم پیر کرد /در قطار آرزوهای محال،/ قبل مرگش ریزعلی را زیر کرد                                                                                      اعلامیه من....... بگذار که در این همه تکرار بپوسد /اعلامیه ام سینه دیوار بپوسد /بگذار نگاهی که به اندازه عشق است /در غربت این برگه � آ چار �بپوسد                                                       آدم بزرگ........ آدم بزرگ بود ، چرا بچگی کند/ حق داشت باب میل خودش زندگی کند/ بگذار من خیال ببافم و او /کمی احساس بی خیالی و شرمندگی کند ***************** از کتاب بی باران باران (حامد عباسیان )
چهارشنبه 23 آذر 1390 - 9:25:30 PM

ورود مرا به خاطر بسپار
عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم